Reportajes Viajes y aventuras en la nieve de nuestros visitantes
Última actualización: 22/04/2024 a las 20:28:35 (CET)

Die Abenteuer von Megabyte in der Skiwelt


Die Abenteuer von Megabyte in der Skiwelt
Buenas a tós y tóas. Comensamo er sierre de la trilogía agósnica de la Mega, que ettaba sha en su meresido descanso de petarda pensionsta, pero que han venío a descongelarla como a la prinsesa Leia pa jasé tré úrtimas entregas, de la cuá etta é la úrtima de tóas y la mega se corta sha la coleta y la lengua y tó lo que haya que cortarse pa abandoná sha ette martirio anuá de soplaposheses variás.
Que luego no digái que no le pongo intensión a etto der abandono torero, que si vuervo no é por voluntás próspia sino por petisión de los afisionáos, que son pocos pero mu entregaos.

Ette año la mega no ha montao ningún sirco de los sushos. Sapuntao ar viaje de la Carol en una fesha desente, en setiembre, por suerte pa la pobre Carolines de los montes nevados de Dior, que asín no ha tenío que montá ningún pifostio pa acomodarla a úrtima hora, como veía siendo habituá y que daba musho juego pa estas crósnicas.

En los mese previo tol grupo comentábamo por los guasap que bueno, que mu bien, que como nieva en ette sitio al que vamo a í, que no hay dia que no mire uno las guescam y no esté cashendo la der purpo. ¿Seguirá essistiendo ese lugá cuando vashamo o estará enterrao hastal campanario de las iglesias? Primera duda sobre er viaje apasrentemente resuerta. Nieve hay.

A tó esto, vamos a Skiwelt. Que mú bien, me dirás tú, Maripuri, no mi mire asín que son también masustao. Primera notisia que tengo de que semejante sitio essiste sobre la fas de la tierra, señá de la isnoransia e incurtura de la mega y de lo musho que se patea la Carolines er Google maps pa encontrá sitios estraños y ersósticos. Sho me ettaba jasiendo ilusione polque claro un sitio tan poco conosío, con tanta nieve, iba a sé una presiosidá de esquiá por ashín por pittas desiertas sin un arma jumana entre paisaje orgastrónicos donde los árbole irían estashando a nuestro paso ar no podé aguantá en su interió tanta beshesa acumulada...

Bueno.... pues no todo fue tan idíslico como pudiera paresé ante estas ensoñasiones, que sha sabéis los pocos adistos a ettas shorradas que la mega é muy dada a la fantasía desbordante cuando no conose argo y luego la realidá le mete cáhostión que la deja reventaita, la pobre mia. No adelantemo acontesimiento y vamo a intentá poné argo de orden en er relato.

Dia de la salida. Pin pan pum y avión en el aire, vamo a í resumendo que nos da semana santa.

Shegada a Munshen y solo unos esquis perdidos, nostamá pa un grupo tan numeroso, pero gran putada pa los damnificados.

Na más llegar al eropuerto y recomponer a tól grupo tras recoger equipajes, la Carolines de los montes se puso a intentá localisá ar guen moso der utobú que tenía que shevarno a nuettro destino. Pero argún problema de comunicasión había polque ashín pasaban los minutos y los minutos se convertían en horas y er utobusero no aparesía. Que si viene, que no si no viene, que si saquivocao y saido a la terminá uno en vé de a la dó... Cuando shevábamo sha un rato ashín tirao como perro y sin solusión a la vitta, de pronto en la terminá de shegadas der uropuesrto de Munshen se produjo una shamarada segadora y tol personá se tiró ar suelo de mimmo pavó y los poco que nos atrevimo a levantá la cabesa y jasé una foto casturamos jutto ette espestaculá momento:



La Caro había autocombustionáo y sabía convertío en la mujé antorsha y ettaba pegando grito en españó mesclao con inglé y alemán y emitía insurtos y maledisensias en una frecuensia vocá de tar masnitú que tós los perro y gatos de tré kilómetro a la redonda se pusieron a aushá como si saprorsimara un tesrremoto.

Cuando las shamas se redujeron a unaintensidá que podía uno asercarse a meno de sincuenta metro de la Carol sin resurtá carbonisado, nos pudimo enterá que resurta que er ruso u polaco que condusía er utobú ettaba en el parking con sus dó cojone bien plantao, ashín esperando a que fuéramos y sin avisá a nadie.

Asín que nada, cabargata de esquipaje hastarparking, tetri en el utobú pa meterlo tó, y carrestera y manta hatta Ellmau, nuettro punto de destino.

Y ahí ettábamos tós, con laintriga de siempre, qué habrá, cómo será er pueblo, cómo será er hoté, ¿ettarán bien las pittas?, ¿se pareserá a lo que se veia en las webcams o era tó un montaje con un recortable puetto delante de la cásmara y un shorrito eshando chus chus de nieve por delante?

De momento na má shegá ar pueblo, la impresión era de una cosa un poco estartalá, pero pol lo meno er hoté nostaba lejo de los sitios pa salí. Er hoté era ette:



Er famoso Kaiserblick, que ar cuarto día má o meno la mitá de lascursión sha sabíamo medio pronunsiá, pol si nos perdiamo pa podé desirle er nombre ar tassista.

Er caso é que la cashe de shegada era en cuetta, y er suelo ettaba congelao. No se si é nesesario esplicá la situasión o sus haséi una idea. Una panda de sincuenta españole, sacando der utobú esquises, botas, macutos y maleta, con er utobú aparcao en una cuetta mú empiná y tol suelo sheno de jielo pelao. ¿Qué puede salí mal? Había una señora mu simpástica con la que crusé unas palabra durante er trashesto, que fue intersettada por una maleta tipo baú de la piqué embalá cuetta abajo, y se la shevó palante por la cashe pabajo tirá ensima de la maleta, shishando y agarrando sus esquises comunaposesa, aboshando tós los coshes que pasaban, y ar finá shocó con un bordisho y salió volando por ensima dunpuente. No la vorvimo a vé en toa la semana.

Er espestásculo totasmente dantesco de la pandaspañoles escurripisiándose con los bártulos cuetta arriba pa shegá a la resersión der hoté terminó sin más damnificado y la Caro empesó a repartí habitasione.

Sobre las cursiosidade arquitestónica der hoté, sha hablaremo. Que hay musho que hablá. Por hoy lo dejaré pasá má que na polque son las dose de la noshe y mañana hay que trabajá, y quiero dormí argo.

Vamo sha con er primé día desqui, y dejamos las curiosidade sosiológica pa la siguiente entrega. Resurta que pa el primer dia desquí, la Carolines de los montes había organisao una escursión pa haserno un poco con er mapa de pittas. Polque de etto sí que tenemo que hablá, largo y tendido. Er mapa de pittas desta cosa é tar que asín:



Unos 280 km de pittas, y un foshón que ni te cuento. A simple vitta er mapa e un poco indessifrable, má que ná polque los remontes ettán pintao con unas rayas mu finitas que casi no se ve, y las pittas son mushas y mu juntas y mú arremolinás, y no hay forma de sabé pa qué lao van o vienen, ni qué remonte hay que cojé pa salí de aquí o dashí. E un cao de narises. Er caso é que la Carol pensó que pal primé día nostaría mal una escursión a Brixen, saliendo de nuettro pueblo, que é Esllmau. E una escursión larguita pa conosé lastasión, y sha er retto de día tené ma claro pol donde hay que í y volvé pa movernos por tós laos.

Er caso é que hay una sona indeterminá, que la marco en rojo, que la llamamos “la hoya”, E unaspesie dagujero negro en la montaña con unos podere magnésticos que anulan complestamente la capasidá doriensasión jumana y te jase creé que vá pal norte cuando vas pal sur, que te jase ettá complestamente convensío de que vá en linea resta cuando ettás dando más vuertas cuntrompo. Sho no me he perdío má que en etta putastasión, qué complicasión pa tó, qué montaña más difísir y qué naturalesa má desorientadora.


La hoya de la muerte é etta:



Y claro, como tenía que pasá, er plan inisiá de la Carol para shegá a Brixen era er siguiente:



Como véis, simple y eficás, diseñado por una inteligensia germásnica y con totá rasionalidá.

Er resurtao finá der día fue er siguiente:




Polque claro, la hoya de la muette sinterpuso en nuettro camino con musha mardá.

Empesemo por er prinsipio.

Er caso é que er domingo tempraño con las legañas pegás, mi compañero de habitasión, resién conosido y con er que he compartido intimidade y ronquidos, salimos der esquirúm der hoté, y resurta que sales der esquirúm, y hay un pasisho que dá afuera der hoté por dó sitio. Por uno de esho vés una cashe con coshes pasando, y ar otro lao der pasisho ves una pitta con gente que pasa esquiando. ¿Tu pa donde te vás Maripuri? Pos pa la pista, ¿é o no é? Pos ashá que nos fuimos mi compañero Jose y otros cuantos más, convensíos de la bondá de la desisión.


La pitta que pasa por el hotel




Argunos de los componentes der grupo: Jose Alberto y Fran




Ashín que estamos plantaos y hablando con er guarki con la Carol. Que si, que nos vemos en er telesqui. Ea, pos bajamos la pitta que pasa pol delante der hotel, y efestivamente, shegamos a un telesqui. Pero ashín no hay ni dió. Nosotro no lo sospeshábamo en ese momento, pero habíamos salío hasia el lado que daba a la parte de la isquierda der mapa de pittas, a la úrtima estasión de toas que se shama Going, en vé de í hasia er cogosho der dominio. Pero ettábamos convensíos de que íbamo bien y mardisiendo a los demás, que mira que son torpes, pos sí que tardan en ponerse has botas, pos faya gente má lenta, andandarán...

Subimos er telesquí asmirando las visttas







Er caso é que en argún momento debíamos shegá a un telescabina, er famoso Hartkaiserbanh, pero ashín no había ningún guevo pol ningún sitio, solo telesquis y telesishas. Er caso é que en argún momento fuimo consientes de caquesho no era normá, pero encontramo una pitta que atravesaba tré carretera como tré soles, y shegaba ar guevo. No entendíamo mú bien la peaso de vuerta cabíamos dao, to sea disho, y empesábamo a intuí que aquesha montaña no iba a pemití fasirmente casimiláramos sus secretos.

Ar menos er vuertón no fue en barde y había buenas pittas pa disfrutá.



Momento de reagrupasión pa repensá estrategia y consultá planos inústiles



Ese día, como tós estábamos más qué perdíos y desorientáos, Alberto se autoerigió líder de la manada, y todos dimos por bueno su desisión con tal de no tené questá consurtando tól rato aquesha tortura de plano. Asin que una vé encontrao er guevo y reorientá nuestra situasión en er mapa, dejamo que Alberto nos shevara a la hoya de la muerte, sitio impresindible por el que hay que pasá si quieres conestá con cuarquiera de las demás sonas der dominio.

Antes de seguí, tema nieve. Qué desir. Pues haber, había musha, pero la hijaputa más tiesa que la mojama en mushos sitios. Sho creia que iba a ettá con otra calidá pero claro, en esos sitios ustriacos tienen costumbre de poné estasiones desquí en lugares questán a oshosientos metros daltitú namá. Y claro, con el calorsito questaba jasiendo, pues hielaco puro pol la mañana. Menos má que la mega shevaba sus esquises resién comprados, espesiales pa nieve retiesa, que se portaron comunos campeones y evitaron espestásculos der pasado como despeñamientos por pittas negas congeladas. La hittoria é por tanto má aburrida pero sus jodéis que sho vuervo sin moratones y con la morá bien arta, que shastabien de pasá calamidades en la neige.

Una vé pasado er guevo Hartkaiserbanh, nos adentramo de sheno en la hoya. Ashín empesamo a dá vuerta, y má vuerta, parriba y pabajo, shegábamo a un telesisha y desíamo, jo, otro telesisha, etto no sacaba nunca. Pero luego veíamo er número, y desíamo, einn, que ette é er mimmo de las dó úrtimas veses. Ettamo dando vuertas. Er caso é que tu salías palante, te pensabas questabas esquiando palfrente, pero no se cómo los relieves, las luses y sombras, la orosgrafía de la montaña, tasían un lio mental cacababas otra vé abajo del mimmo telesisha cabías subido y tu sin coscarte de dónde coño tabías dao la vuelta.

Ashístabamos una de las veses consurtando er plano a vé cómo era posible aquer espediente equis, cuando se me asercó una asianita con una cara mu simpática pero con la mirada perdía, y con una ropa desquí mú anticuá y mú estropeá. Será fransesa, pensé, pero no, polque me habló en inglé y me pidió si tenía argún bocadisho o argo pa comé. Le dí una barrita energéstica y la devoró con plastiquisho y tó, con los ojos desorbitao que se le veían perfestmente polque las gafas desqui que shevaba no tenían cristales. Le pregunté si estaba bien y si necesitaba ayuda o argo y me estuvo contando que vivía ashí desde que en mil novesientos sincuenta y seis shegó con un viaje der colegio y se metió en esa sona con unos amigos y todavía no habían conseguío salí. Y que sobrevivían de la generosidá de los esquiadore y tenían una cabaña en er bosque donde vivían los supervivientes. Somos cada vez menos, añadió con tristesa, y asto seguido salió corriendo a cuatro patas y se perdió en er bosque.

Me giré ráspidamente pa comentarlo con los demás pero ettaban tan assortos en er plano que nadie había vitto a la ansianita. Yo me empesaba a angustiá un poco pero bueno, a las malas, tó sería cuestión de si oscuresía, preguntá a los remonteros dondestaba la cabaña de la vieja y pedir asilo por una noshe....

Er caso é que despué dargunas peripesias que no vamo a entrá en detashe polque fueron argo repetitiva, y despué de subí y bajá la sisha 6 varias veses en sircuito serrado, Alberto consiguió sacarnos de la hoya mardita y shevarnos a Brixen sanos y sarvos. Aquí ar finá de la pitta y camino de un bareto.



Pero tal heroisidá a Alberto le costó cara, porque su mujé, la Michi, que venía lesioná en un hombro de un megahostión que se pegó hase poco, resurta questaba mú molesta con su marío porque sabía erigido en masho arfa y sabía venío arriba y shevaba ar grupo a buen ritmo y según esha, sin repará en que su mujersita iba ashín con er braso jodío pasándolas putas pa seguir ar grupo y sufriendo en silensio polque la Michi no se queja ni aunque la frian en aseite hirviendo.

Pero cuando shegamos a Brixen, se desató er drama. Toa esa furia contenía, tó ese despesho restenido, surgió de pronto y vorvimo a vé un replandó familiá y vorvimo a olé un shamuscamiento conosido, y ante nosotro Michi autocombustionó, según quedó registrado en la cásmara de la mega, que siempre ettá litta pa dispará:



Hay que vé lo que jasen lasa cásmaras pa aproveshá el espasio, que etta foto se me parese mushisimo a otra que no caigo ahora pero etto sho sha lo he vitto seguro en argún sitio. Serán los argorismos de compresión que ar finá jasen que toas las fotos sean iguales.

Tal fue la furia de esa mirada que Alberto dijo “uy sho mejón me subo a jasén unas bajaditas mientras os tomais una servesita”, y se quitón denmedio pol si le arcansaba arguna shama insendiaria.

Aquín er gruspo disfrutando dun meresido descanso.




Y sha comensamos la vuerta, con miedo de tené que atravesá de nuevo la hoya, pero etta vé solo nos equisvocamos trese vese y pudimo shegá ar guevo que era la referensia pa volvé a casa.




La pitta oshenta, que bajaba siguien er guevo, ettaba muy shula, aunque muy trishada a úrtima hora.

Aquí Antonio pishado infraganti.




Después, había que pishá un telesisha der amor, de dó persona y mú lento, y sha nos dejaba en un sitio der que se podía bajá esquiando ar hotel, donde después de los servesones reglasmentarios, desidimos irnos a relajarnos ar maravishoso spa.









Primera impresión: paisajes muy potitos, nieve regulera, musha complicasión en los enlases, y mishones de personas en las pittas. Como era domingo, se notó. Er resto de días hubo solo sientos de miles.


Y mañana o pasado seguiremos contando aventuras arpinas ustriacas.

Guenas noshessss
Siguiente página del reportaje:
Página 2:


10 Comentarios Escribe tu comentario

  • #1
    Fecha comentario:
    28/02/2018 12:51
    #1
    Al de la trompa hay que traerlo a las Kedadas :lol2: :lol2:

    Una alegría ver a la Mega disfrutando del esquí y de la vida :+: :+:

    Pepe

    karma del mensaje: 11 - Votos positivos: 1 - Votos negativos: 0

    • Gracias!
  • #2
    Fecha comentario:
    28/02/2018 14:59
    #2
    ¡Cómo os lo pasáis! :+: :+: :+:

    karma del mensaje: 11 - Votos positivos: 1 - Votos negativos: 0

    • Gracias!
  • #3
    Fecha comentario:
    28/02/2018 16:35
    #3
    No le veo la gracia escribir así.

    karma del mensaje: 9 - Votos positivos: 1 - Votos negativos: 0

    • Gracias!
  • #4
    Fecha comentario:
    28/02/2018 21:41
    #4
    ¡Buenísimo! :lol2: :lol2: :lol2:

    Me he puesto otra vez el vídeo de la trompa. Si no lo veo no lo creo. :lol2:

    Que güenos ratos que nos pasamos con la Mega, ¡viva ella! :)

    karma del mensaje: 11 - Votos positivos: 1 - Votos negativos: 0

    • Gracias!
  • #5
    Fecha comentario:
    28/02/2018 21:57
    #5
    Gracias por el reportaje!!

    Una pena que no esté en castellano y cueste leerlo.

    karma del mensaje: 0 - Votos positivos: 0 - Votos negativos: 0

    • Gracias!
  • Coe
    Coe
    #6
    Fecha comentario:
    02/03/2018 11:53
    #6
    Que grande Mega ¡¡¡¡

    Aunque tengo que decirte, que en anteriores repors, me he reído mas.

    Como dices que el sitio no te ha trasmitido mucho....

    Pedirle a Caroliness de los montes, que el año que viene, os lleve a Kitzbühel ¡¡

    karma del mensaje: 11 - Votos positivos: 1 - Votos negativos: 0

    • Gracias!
  • #7
    Fecha comentario:
    05/03/2018 15:52
    #7
    #6 Es que la mega ya está mu vista, y eso que siempre le pasan cosas graciosas. Pero claro, también resulta que ya no se hostia tanto como antes, ni le dan tanto miedo los procelosos barrancos... y eso daba juego... ahora ya va un poco sobradilla y claro, le resta emoción al relato :lol2:

    Yo por mi me pedía Kitzbühel para el año que viene. Pero la Carolinesss de los montes creo que no está por la labor, no le ha gustado mucho. A ver qué maldades se le ocurren para el año que viene :oh!: :lol2: :lol2:

    karma del mensaje: 17 - Votos positivos: 1 - Votos negativos: 0

    • Gracias!
  • #8
    Fecha comentario:
    05/03/2018 17:22
    #8
    muy bueno el report :+: :+: :+:

    karma del mensaje: 11 - Votos positivos: 1 - Votos negativos: 0

    • Gracias!
  • Coe
    Coe
    #9
    Fecha comentario:
    05/03/2018 18:16
    #9
    #7 pues será eso :lol2: :lol2:
    Pues dile que os lleve a Lech !!! Que no sea cutre...

    karma del mensaje: 11 - Votos positivos: 1 - Votos negativos: 0

    • Gracias!
  • #10
    Fecha comentario:
    13/03/2018 22:24
    #10
    Genial reportaje! :+:

    karma del mensaje: 11 - Votos positivos: 1 - Votos negativos: 0

    • Gracias!

Escribe tu comentario





 

Si este mensaje tiene un solo insulto, no te molestes en enviarlo, porque será eliminado.
AVISO: La IP de los usuarios queda registrada

Los comentarios aquí publicados no reflejan de ningún modo la opinión de nevasport.com. Esta web se reserva el derecho a eliminar los mensajes que no considere apropiados para este contenido. AVISO: La IP de los usuarios queda registrada, cualquier comentario ofensivo será eliminado sin previo aviso.



Lo más leído: